namaestra gyud si josefa nga anak ni nang pising

ang anak ni nang pising nga josefa,
pagdaku niya, nahimo gyud siyang usa ka maestra.

adto ta sa iyang klasrom ug maminaw ta niya:

ok, klass, kini ang unang adlaw sa atong math nga klase.
kinsa ninyo, kahibalo na ug math?
i-isa ang inyong mga kamot,
taas na kahilum,
ug walay miski usa ka bata nga ni-isa sa ang ilang  kamot.

Mao diay ha,
nganong naa man mo diri sa akong klase
nga dili man diay mo kahibalo ug math.
Nahala, pamauli mo sa inyo,
pagtuon mo pagayo ug math,
ayaw ninyo usiki ang akong panahon,
ayaw mu ug balik diri ug dili pa mu kahibalo ug math.

Pagkahuman sa usa ka buwan,
namalik ang mga estudyante.
Ah, be, tan-awon nato:
ok, klass, kinsa ninyo ang kahibalo na ug math?
i-isa ang inyong mga kamot,
ug ang katunga sa klase, ming-isa sa ilang kamot,
ug ang tunga kay nagdunggo ang mga ulo.

Mao diay ha,
Sige, katong kahibalo na ug math,
tudlu-i ang dili pa kahibalo,
Nahala, pamauli mo sa inyo,
tudlui ug tarong ang dilli kahibalo ug math,
ayaw lagi ninyo ug usiki ang akong panahon.
ayaw mu ug balik diri ug dili pa mu kahibalo.

Pagkahuman sa pila ka bulan,
namalik ang mga estudyante,
Ah, be, tan-awon nato:
ok, klass, kinsa ninyo ang kahibalo na ug math?
i-isa ang inyong mga kamot,
ug ang tanang bata, ni-isa sa ilang mga kamot.

Mao diay ha,
Sige, kay makamao na man mung tanan ug math,
Ma-mauli na lang tang tanan!!!
Unsa pay usikan nako ug panahon,
nga makamao na man mung tanan!!!